สงกรานต์... สนุกสนุก...
แง...........
โพสรูปไม่ติดอีกแล้ว... จะทำยังไงดีล่ะ ตั้งใจเอารูปจากอิตาลีมาให้ชมกัน รูปสวยๆทั้งนั้นเลย เสียดายจัง
พยายามมาหลายวันแล้วนะเนี่ย พรุ่งนี้จะลองใหม่แล้วกันนะ
........ สงกรานต์ผ่านไปแล้ว เพื่อนๆทุกคนไปเที่ยวไหนกันมาบ้าง เราอยู่บ้านตลอดเลย แต่ก็ไปเที่ยวมาหนึ่งวัน
ไปทะเล แต่ทะเลแบบที่เราไปไม่มีหาดทราย และไม่มีปูเฉสวน ไม่ได้ขับรถไป แต่ไปทางเรือ เรือประมงที่หาปลาในอ่าวไทย
ตอนเช้าเราก็เตรียมตัว เตรียมอุปกรณืทำอ่หารอย่างง่ายขนลงเรือ ลำบากมาก เพราะน้ำกำลังลงเรื่อเลยต่ำกว่าบันไดมาก บันไดในที่นี้หมายถึง ไม้ท่อนนึงผาดระหว่างกาบเรือและเขื่อนเล็กๆหน้าบ้าน เราเกือบจะตกน้ำตอนรับเตาปิ้งมาลงเรือ
เรือออกตอนประมาณเก้าโมงครึ่ง มุ่งหน้าออกจากแม่น้ำแม่กลอง ลอดใต้สะพานสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ( ถนนพระราม2 ธนบุรี-ปากท่อ ) ผ่านดอนหอยหลอด ออกสู่อ่าวไทยที่ปลายแม่น้ำแม่กลอง ที่เรียกกันว่าปากอ่าวก.ไก่ พอแดดเริ่มร่มเราก็ขึ้นไปนั่งกันบนดดฟ้าเรือ เห็นทัศนียภาพกว้างมากขึ้น เป็นที่หน้าสังเกตว่า น้ำทะเลจะเปลี่ยนสีไปเรื่อยๆเมื่อห่างออกจากฝั่ง หลายๆคนจะเข้าใจว่าเป็นเพราะความลึกของน้ำ แต่ยังมีองค์ประกอบอื่นด้วย คือ ความสะอาดของน้ำ น้ำจะขุ่นเป็นที่น้ำตาล-สีเทาก็บริเวณที่มีโรงงานหรือบ้านเรือนแออัด สีน้ำจะเปลี่ยนไปเรื่อยจากน้ำตาล-เขียวขุ่น-น้ำเงินเข้ม เรานั่งเรือมาสักระยะก็สังเกตเห็นว่า ฝูงนกนางนวลบินใกล้เรือมาก เราเห็นนกนางนวลทุกเช้าที่หน้าบ้าน แต่ไม่เคยเห็นตัวโตๆและใกล้ชิดขนาดนี้ ประมาณสองชั่วโมงกว่าๆถัดมา เราก็มาถึงจุกหมายปลายทาง โป๊ะปลาทู กลางอ่าวไทย ตอนนั้นน้ำยังขึ้นไม่เยอะ เลยยิ่งตื้นเต้นกันเข้าไปใหญ่ เพราะเห็นความสูงและความลึกของโป๊ะค่อนข้างชัดเจน เรือโป๊ะกำลังมาเก็บปลาหรือเรียกอีกอย่างว่ากู้โป๊ะพอดีเลย ( โชคดีจัง ) พวกเราก็เลยปืนขึ้นโป๊ะ เดินบ้าง ยืนบาง นั่งบ้าง รอดูการกู้โป๊ะ ปลาทูตัวโตๆ กุ้ง ปลาหมึก แมงกระพรุน กั๊ง ปูม้า ปลากระเบน แม้แต่งูทะเลและปลาไหล ต่างพากันว่ายไปหาทางออก ชาวเรือสาวอวนขึ้นหาบรรดาเจ้าตัวใหญ่ตัวน้อยต่างๆ ไปรวมกัน แล้วเริ่มเกี่ยวแมงกระพรุนขึ้นไปก่อน จากนั้นก็ตักปลาและอื่นๆใส่ตะกร้า
พวกเราก็ตามไปขอซื้อ เจ้าของเรือก็ใจดีขายให้แถมยังแจกและแถมมาให้อีกมากมาย (ฉันเพิ่งจะมาสังเกตเห็นก็ตอนที่ได้อ่านชื่อเรือที่กำลังจะจากเข้าฝั่งไปว่าเป็นเรือของลูกค้าที่บ้าน) หลังจากนั้นพวกเราก็รู้ว่าเวลาที่รอมาถึงแล้ว ตอนนี้เรายืนอยู่บนเสาโป๊ะ สูงเท่าตึก2ชั้น แต่จะให้รอเดินลงเรือแล้วค่อยลงน้ำก็ดูจะชักช้าเกินไปและที่สำคัญ.......
..... ถ้าอยากรู้ว่าพวกเราลงจากโป๊ะอย่างไร อดใจรออีกนิด จะมาเล่าต่อให้ฟังนะ พร้อมกับรูปภาพแทนคำบรรยาย แล้วจะอดใจไม่ไหว อยากตามเราออกเรือสักครั้ง
โพสรูปไม่ติดอีกแล้ว... จะทำยังไงดีล่ะ ตั้งใจเอารูปจากอิตาลีมาให้ชมกัน รูปสวยๆทั้งนั้นเลย เสียดายจัง
พยายามมาหลายวันแล้วนะเนี่ย พรุ่งนี้จะลองใหม่แล้วกันนะ
........ สงกรานต์ผ่านไปแล้ว เพื่อนๆทุกคนไปเที่ยวไหนกันมาบ้าง เราอยู่บ้านตลอดเลย แต่ก็ไปเที่ยวมาหนึ่งวัน
ไปทะเล แต่ทะเลแบบที่เราไปไม่มีหาดทราย และไม่มีปูเฉสวน ไม่ได้ขับรถไป แต่ไปทางเรือ เรือประมงที่หาปลาในอ่าวไทย
ตอนเช้าเราก็เตรียมตัว เตรียมอุปกรณืทำอ่หารอย่างง่ายขนลงเรือ ลำบากมาก เพราะน้ำกำลังลงเรื่อเลยต่ำกว่าบันไดมาก บันไดในที่นี้หมายถึง ไม้ท่อนนึงผาดระหว่างกาบเรือและเขื่อนเล็กๆหน้าบ้าน เราเกือบจะตกน้ำตอนรับเตาปิ้งมาลงเรือ
เรือออกตอนประมาณเก้าโมงครึ่ง มุ่งหน้าออกจากแม่น้ำแม่กลอง ลอดใต้สะพานสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ( ถนนพระราม2 ธนบุรี-ปากท่อ ) ผ่านดอนหอยหลอด ออกสู่อ่าวไทยที่ปลายแม่น้ำแม่กลอง ที่เรียกกันว่าปากอ่าวก.ไก่ พอแดดเริ่มร่มเราก็ขึ้นไปนั่งกันบนดดฟ้าเรือ เห็นทัศนียภาพกว้างมากขึ้น เป็นที่หน้าสังเกตว่า น้ำทะเลจะเปลี่ยนสีไปเรื่อยๆเมื่อห่างออกจากฝั่ง หลายๆคนจะเข้าใจว่าเป็นเพราะความลึกของน้ำ แต่ยังมีองค์ประกอบอื่นด้วย คือ ความสะอาดของน้ำ น้ำจะขุ่นเป็นที่น้ำตาล-สีเทาก็บริเวณที่มีโรงงานหรือบ้านเรือนแออัด สีน้ำจะเปลี่ยนไปเรื่อยจากน้ำตาล-เขียวขุ่น-น้ำเงินเข้ม เรานั่งเรือมาสักระยะก็สังเกตเห็นว่า ฝูงนกนางนวลบินใกล้เรือมาก เราเห็นนกนางนวลทุกเช้าที่หน้าบ้าน แต่ไม่เคยเห็นตัวโตๆและใกล้ชิดขนาดนี้ ประมาณสองชั่วโมงกว่าๆถัดมา เราก็มาถึงจุกหมายปลายทาง โป๊ะปลาทู กลางอ่าวไทย ตอนนั้นน้ำยังขึ้นไม่เยอะ เลยยิ่งตื้นเต้นกันเข้าไปใหญ่ เพราะเห็นความสูงและความลึกของโป๊ะค่อนข้างชัดเจน เรือโป๊ะกำลังมาเก็บปลาหรือเรียกอีกอย่างว่ากู้โป๊ะพอดีเลย ( โชคดีจัง ) พวกเราก็เลยปืนขึ้นโป๊ะ เดินบ้าง ยืนบาง นั่งบ้าง รอดูการกู้โป๊ะ ปลาทูตัวโตๆ กุ้ง ปลาหมึก แมงกระพรุน กั๊ง ปูม้า ปลากระเบน แม้แต่งูทะเลและปลาไหล ต่างพากันว่ายไปหาทางออก ชาวเรือสาวอวนขึ้นหาบรรดาเจ้าตัวใหญ่ตัวน้อยต่างๆ ไปรวมกัน แล้วเริ่มเกี่ยวแมงกระพรุนขึ้นไปก่อน จากนั้นก็ตักปลาและอื่นๆใส่ตะกร้า
พวกเราก็ตามไปขอซื้อ เจ้าของเรือก็ใจดีขายให้แถมยังแจกและแถมมาให้อีกมากมาย (ฉันเพิ่งจะมาสังเกตเห็นก็ตอนที่ได้อ่านชื่อเรือที่กำลังจะจากเข้าฝั่งไปว่าเป็นเรือของลูกค้าที่บ้าน) หลังจากนั้นพวกเราก็รู้ว่าเวลาที่รอมาถึงแล้ว ตอนนี้เรายืนอยู่บนเสาโป๊ะ สูงเท่าตึก2ชั้น แต่จะให้รอเดินลงเรือแล้วค่อยลงน้ำก็ดูจะชักช้าเกินไปและที่สำคัญ.......
..... ถ้าอยากรู้ว่าพวกเราลงจากโป๊ะอย่างไร อดใจรออีกนิด จะมาเล่าต่อให้ฟังนะ พร้อมกับรูปภาพแทนคำบรรยาย แล้วจะอดใจไม่ไหว อยากตามเราออกเรือสักครั้ง